7 عامل روانی مؤثر بر ارگاسم در زنان مجموعه: دانستنیهای جنسی 7 عامل روانی مؤثر بر ارگاسم در زنانمیزان اطلاع ما از رفتار جنسی مان چقدر است؟ شاید در پاسخ به این سوال عده ای به این نکته اشاره کنند که داشتن اطلاعات علمی در یک امر غریزی به چه کار می آید؟ و چرا اصولا دانستن درباره اندام جنسی و رفتار جنسی در شرایطی که بدون این اطلاعات نیز می توان نیازهای روزمره انسان در این باره را براورده کرد، لازم است؟گزارشهایی که نشان می دهد ...

7 عامل روانی مؤثر بر ارگاسم در زنان مجموعه: دانستنیهای جنسی

7 عامل روانی مؤثر بر ارگاسم در زنان
میزان اطلاع ما از رفتار جنسی مان چقدر است؟ شاید در پاسخ به این سوال عده ای به این نکته اشاره کنند که داشتن اطلاعات علمی در یک امر غریزی به چه کار می آید؟ و چرا اصولا دانستن درباره اندام جنسی و رفتار جنسی در شرایطی که بدون این اطلاعات نیز می توان نیازهای روزمره انسان در این باره را براورده کرد، لازم است؟
گزارشهایی که نشان می دهد نداشتن اطلاعات کافی در مورد رفتارهای درست جنسی چه آسیبهایی را متوجه افراد می کند و چه بسا ریشه بسیاری از مشکلات خانوادگی را باید در رفتارهای نادرست جنسی دنبال کرد. یکی از بزرگترین مشکلات جنسی حال حاضر نرسیدن به ارگاسم در بسیاری از زنان است.

اکثر زنان اشکال در رسیدن به اوج لذت جنسی دارند یا هرگز تجربه به ارگاسم رسیدن را ندارند.

تعدادی از عوامل فیزیولوژیکی است که می تواند میل جنسی زن و توانایی رسیدن به اوج لذت جنسی را در زن مهار کند :

عدم توازن در هورمون تستوسترون ، داروهایی مانند ضد افسردگی ، آناتومی او ( فاصله بین چوچوله و مهبل ) ، و البته، مسائل مربوط به شریک زندگی . مورد آخر می تواند شامل در دسترس نبودن همسر، مشکلات آناتومی مرد، زود انزالی و نداشتن اطلاعات کافی از بدن و احساس زن باشد. همچنین تمایل به فشار زیاد در حین ارتباط جنسی نیز می تواند مانع تحریک لازم زن شود.

وظایف کاری زیاد، بی محبتی، بی توجهی، مورد ستایش قرار نگرفتن نیز موجب سردی در زنان می شود. دوری از همسر و بی اعتمادی به همسر نیز در زنان مورد توجه قرار میگیرد و موجب عدم تحریک می شود. الگوهای نا امن دلبستگی ( اضطراب و اجتنابی ) که در دوران کودکی توسعه یافته در بزرگسالی باقی می ماند و به شدت جنبه های متعدد ارتباط جنسی را تحت تاثیر قرار می دهند.

در این مقاله ما عامل روانی که تاثیر منفی بر میل جنسی زن ، تحریک و ظرفیت ارگاسم دارد را بررسی می کنیم. البته این لیست به این معنا نیست که ما همه عوامل را بررسی کرده ایم ممکن است موارد دیگری هم باشد که در افراد مختلف متفاوت بروز می کند.

عوامل روانی موثر در کاهش میل جنسی زنان
1- داشتن افکار انتقادی نسبت به بدن : بسیاری از زنان افکار مزاحم و یا صدای درونی مهم در مورد بدن خود دارند ، که هیجان جنسی را قطع می کند و مانع تجربه اوج لذت می شود. آنها می توانند افکار خود آگاه در مورد سایز اندام تناسلی داشته باشند.همچنین افکاری در مورد اینکه آلوده هستند و تمیز نیستند مانع برقرای ارتباط جنسی دهانی می شود.

بسیاری از زنان نگرش منفی پدر و مادر خود نسبت به عملکردهای بدن در طول آموزش توالت را درونی کرده اند، در نتیجه در شناخت تصورات بدنی افکار کثیف بودن برای آن ها تداعی می شود. به طور خاص ، ناحیه تناسلی بامفهوم مقعد آغشته است و با عملکرد دفعی اشتباه گرفته می شود.

احساس شرم آور زنان در مورد این منطقه به هر چیزی در زیر کمر ، (از جمله عادت ماهانه ) گسترش یافته و آنها در نهایت احساس کثیف یا آلوده بودن کرده و این شیوه ای است که می تواند در رسیدن به تحریک و اوج لذت جنسی تداخل ایجاد کند. هنگامی که زنان افکار منفی در مورد قسمت های مختلف بدن خود دارند، پیدا کردن نقطه حساس آن منطقه زمانی که لمس می شود کار دشواری است. اگر آن ها احساس بدی در مورد بدن خود داشته باشند به راحتی از رابطه جنسی لذت نمی برند.

2- درک رابطه جنسی به عنوان عملی غیر اخلاقی یا بد : بسیاری از زنان افکار تحریف شده در مورد رابطه جنسی در اوایل زندگی در طول فرآیند اجتماعی شدن به دست آورده اند. به طور کلی، نگرش منفی پدر و مادر نسبت به برهنگی، استمناء و س ک س یک نفوذ قوی بر احساسات هر دو نوع کودکان پسر و دختر در مورد روابط جنسی و عمل جنسی دارد.در نتیجه ، مردم به طور معمول اطلاعات کمی در مورد ارتباط جنسی قابل قبول و خوب دارند.

علاوه بر این، برخی از ادیان ، نظام های باوری خیلی سفت و سخت، در مورد ارتباط جنسی دارند و آن را گناه و کثیف می دانند. زنانی که در این نگرش ها پرورش می یابند ، رابطه جنسی را ممنوع ، شرم آور و بد می دانند. آنها در برابر معاشقه و ارتباط جنسی احساس بدی دارند و منتظر عواقب بد و مجازات هستند.

3- ترس از غم و اندوه : برای بسیاری از زنان ، احساس غم و اندوه مربوط به درد عاطفی در دورانی از زندگی که یک تجربه جنسی داشته اند ، به ویژه هنگامی که روابط جنسی با صمیمیت عاطفی ترکیب شده است، به صورت سرکوب شده وجود دارد. برای زنانی که مورد سوء رفتار قرار گرفته اند این احساس عمیق تر نیز می باشد.. هنگامی که زنان سعی می کنند به احساس غم فکر نکنند، اوج لذت جنسی را از دست می دهند.

4- نگرانی مربوط به لذت بردن شریک جنسی : بسیاری از زنان در ارتباط جنسی به جای تمرکز به خود و لذت بردن خودشان در طول رابطه تمام تفکرشان بر این است که آیا همسرم لذت می برد؟ آیا از روی اجبار با من در ارتباط است؟ آیا فکر فرد بهتری در سر دارد؟ همین موضوع باعث می شود از رابطه جنسی عقب مانده و تجربه ارگاسم را از دست بدهند.

5- ترس از دست دادن کنترل : زنانی که به شدت بر حفظ کنترل به عنوان یک مکانیسم دفاعی محافظت از خود تکیه می کنند، به صورت ناخود آگاه رابطه جنسی را عامل مخل کنترل و امنیت درونی خود تلقی می کنند. این نگرانی ها می تواند حوزه های مختلفی داشته باشد مثلا نگرانی از ایجاد سر و صدایی که خارج از کنترل آن هاست، نگرانی از خروج بی اختیار ادرار و یا مدفوع . این اضطراب به صورت ناخود آگاه تجربه ارگاسم را غیر ممکن می کند.

6- داشتن ذهن بسیار مشغول: اکثر زنان در طول رابطه جنسی ذهن فعالی دارند و نمی توانند آن را بر این فعالیت متمرکز کنند. فکرهایی که تمام مغز را اشغال می کنند و به جای تحریک و تشویق جنسی منجر به واپس زدگی میل جنسی می شود. خیلی از زنان نمی توانند افکارشان در مورد فرزندان، وظایف خانه دار، مشکلات شغلی و ... را در طول ارتباط جنسی مهار کنند و همین ضعف باعث عدم تمرکز کامل و نرسیدن به ارگاسم می شود.

7- نگرانی از متهم شدن : دختران در همه جای جهان همیشه به با حیا بودن تشویق شده اند. زمانی که همان دختر وارد رابطه می شود و حالا به عنوان یک زن و شریک جنسی هم باید وظایفی را انجام بدهد، شکستن حریمی که در آن در ساعاتی از شبانه روز فرد باید حجب و حیا را کنار گذاشته و از رابطه جنسی با همسرش لذت ببرد خیلی دشوار است.

این طرز فکر که نهادینه شده، نمی تواند مانند یک کلید روشن و خاموش بشود. بنابراین فرد نمی تواند مهارهای ذهنی اش را بشکند و گاهی حتی اگر لذت هم ببرد نمی تواند و یا نمی خواهد آن را بروز دهد، از ترس اینکه مورد قضاوت قرار بگیرد و متهم شود که زن سبک و هرزه ای است.

بنابراین به مرور این حالت رابطه جنسی را برای فرد از یک حالت خوش آیند به حالت وظیفه و بعضا توام با ترس تبدیل می کند. ترس از اینکه مبادا عکس العملی نشان بدهد که همسرش تصور کند او هرزه است. بنابراین تجربه ارگاسم با چنین افکاری تقریبا غیر ممکن است.دانستن این مطلب که چرا او نمی تواند ارگاسم را تجربه کند، قدری دشوار است اما اگر شما افکاری مانند نمونه های بالا را دارید از تلاش دست نکشید. برای تجربه ارگاسم می توانید از یک روانشناس مسائل جنسی ( سکس تراپ) کمک بگیرید.
منبع: سایت روان